De verschrikkelijke Vietnam oorlog...

De Vietnamoorlog. Het leeft nog steeds bij de Vietnamezen. Het bekendst is wel de tweede Indochineese oorlog (1964-1975) oftewel de Vietnamoorlog. De strijd van het communistische noorden onder leiding van Ho Chi Minh tegen het door de V.S. gesteunde Zuid-Vietnam.

Voor mij is deze oorlog vooral bekend uit de film 'We Were Soldiers', een film waarin de Amerikaanse soldaten als helden worden neergezet. Wat deze film niet toont zijn de gruwelijkheden die er tijdens deze oorlog zijn gepleegd door de Amerikanen. Hele dorpen die in brand zijn gestoken, Vietnamezen die gemarteld zijn, burgers vermoord door bombardementen, enz, enz. En dan hebben we het nog niet eens over de 'agent orange' die in grote hoeveelheden over het land is uitgesproeid. Als gevolg van deze chemische stof, worden er nog dagelijks kinderen geboren met verschrikkelijke vergroeiingen, kanker, open ruggetjes, zonder hersenen, disfunctioneren van het zenuwstelsel, blindheid (niet functioneren van de ogen, maar ook gewoon kinderen zonder oogbollen!) en vele andere lichamelijke aandoeningen. Bij het bezoeken van een museum heb ik hier een aantal foto's van gezien. Verschrikkelijke foto's! Het drama wordt nog erger als je bedenkt dat deze stof 5 generaties door zal werken!

Daarnaast zijn er vanaf de Amerikaanse kant verschillende misdaden begaan. Vooral het peloton van Luitenant Cally maakte zich aan verschrikkelijke oorlogsmisdaden schuldig. Vluchtende burgers werden zonder pardon neergeschoten, ze gooiden handgranaten in schuilkelders vol met mensen, verkrachten vrouwen en meisjes en zelfs de kippen en varkens moesten het ontgelden. Ze dreven 170 dorpelingen in een greppel en vermoorden ze in koelenbloede met machinegeweren. In totaal vielen 504 doden, voornamelijk oude mannen, vrouwen, kinderen en baby's. Aan Amerikaanse kant viel een gewonde. Een soldaat schoot zich in zijn voet om niet mee te hoeven doen aan de moordpartij. Luitenant Cally moest zich later, nadat men had geprobeerd de zaak in de doofpot te stoppen, zich verantwoorden voor de krijgsraad. Hij kreeg levenslang maar heeft op persoonlijk ingrijpen van Nixon zijn straf nooit uitgezeten. De andere officieren kregen een 'berisping'.


'Andere Tijden' heeft hier een aflevering over gemaakt:
http://www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2003-2004/Interviews-with-My-Lai-veterans.html
(de link in z'n GEHEEL kopieren en plakken op een nieuwe internetpagina, ZEKER DE MOEITE WAARD!)

Vietnam, naast de gruwelijkelijkheden, een bijzonder land. Je ziet nog duidelijk de sporen van het communisme. Een voorbeeld hiervan de gedachtenis aan Ho Chi Minh (een belangrijk communistisch leider). Overal wordt hij vereerd met grote standbeelden en zo ook in het mauloseum. Hier ligt zijn lichaam gebalsemd opgebaard. Het was raar om dit mee te maken. We moesten allemaal strak in rijen van 2 lopen met onze handen naast het lichaam. Een bijzondere ervaring!

Genieten was het in Hoi An, waar ik met een aantal mensen uit het hotel naar het 'lichtfeest' ben geweest (had iets te maken met de stand van de maan). De avond was supergezellig! Uiteindelijk zijn we nog naar een strandfeest geweest, waar we zijn gebleven om zonsopkomst te zien. In Halong Bay heb ik een boottrip gedaan, inclusief kayakken. Het was genieten van de mooie natuur! Het was dus een mooie week. Een goede afwisseling met geschiedenis, mooie natuur en fantastische strandfeestjes!

En nu alweer in Laos! Eergisteren ben ik hier aangekomen na een lange bustocht. Voor het eerst in mijn reis ben ik echt bang geweest. Ik zat namelijk in een bus zonder Engels sprekende mensen die mij konden vertellen of ik uberhaupt wel in de goede bus zat. Ik vertrouwde die mensen niet helemaal. Daarnaast moest ik mijn tas bij de grens in de bus laten liggen. Ik wilde 'm perse meenemen (je weet maar nooit, met drugs enzo...). Dus ik pakte mijn tas op, toen ze mij tegenhielden. In zo'n situatie: gewoon dom doen! Ik ben dus gewoon doorgelopen, ook al schreeuwden ze mij achterna. Bij de
douane deden ze aardig moeilijk. Gelukkig heb ik altijd wat USdollars bij mij. Daar zijn ze hier gek op en zo valt er altijd wel wat te regelen... Inderdaad, jullie lezen het goed: ik doe mee aan omkooppraktijken (je kan hier eigenlijk niet anders). Na het regelen van mijn visum was het genieten in de bus. Al zigzaggend door de bergen, langs mooie dorpjes met bergstammen.

Ook is dit het 3e land waar ik miljonair ben. De wisselkoers is hier (net als in Cambodja en Vietnam) zo anders, dat het niks is om even 5 miljoen uit de muur te trekken:D.

Ik heb gehoord dat het in Nederland schitterend weer is, het is jullie gegund!

Liefs, Hilde


Remember Charlie. Remember Baker. They left their childhood, on every acre. And who was wrong? And who was right? It didn't matter in the thick of the fight
Goodnight Saigon / Billly Joel