Why live on the egde, when you can jump off?!

Adrenaline, dat is wat ik voelde toen ik op het randje van de brug stond en zo'n 50 meter omlaag keek. EN DAAR MOETEN WIJ DUS VANAF SPRINGEN??!! Net voordat we sprongen zei ik nog tegen Jannis (travelbuddy/uberdeutscher/medeslachtoffer): "Why are we doing this!? Everyone who does this, is odd and insane!" En toen kwam het moment dat ik met mijn armen wijd in de richting de afgrond sprong. Ik zag de grond op mij af komen en voordat ik het wist zat ik onder water met mijn hoofd, was de freefall voorbij en bungelde ik (uiteraard op de kop) heen en weer. Ik was echt van plan om niet te gillen, maar dat ging vanzelf;). Wat was het gaaf! Wat een gaaf gevoel om met een koord aan je benen van een brug af te springen (mmm, dit klinkt lichtelijk gestoord...)! Van te voren wist ik niet of ik het zou durven. Aan de andere kant: als je uit een vliegtuig met meer dan 4km hoogte durft te springen, dan moet van een brug ook wel lukken... Alhoewel: bungeejumpen is absoluut enger dan skydiven!!! Als ik aan het einde van mijn reis nog geld over heb, ga ik het absoluut nog een keer doen!

Naast alle 'adrenaline activiteiten' was het ook tijd om eens wat meer te weten te komen over de Maoricultuur. Zo heb ik een Matariki Hangi (Maori maaltijd) gehad en ben ik naar een Maori concert geweest. Daarnaast ben ik samen met Bryan, een Canadees die ik heb leren kennen op het Zuidereiland, naar Hells Gate geweest. Hells Gate bestaat uit kokende modderpoelen en vroeger was dit een van de belangrijkste plekken voor de Maori, door de helende werking. (Ja, ik weet het: ik betaal om naar modder te kijken!!! Misschien een idee om kaartjes te verkopen in de polder rond oogsttijd;)?)

En natuurlijk geniet ik met volle teugen van de natuurlijk 'hotspools' (waarom betalen voor een spa?) en mooie stranden, al is een zwart strand niet iets waar ik aan kan wennen...

Iemand vroeg mij naar de verschillende accenten. Nou, het accent wat de mensen hier hebben is behoorlijk anders dan in Australie. Bijvoorbeeld: in Australie zeggen ze 'Hilda Johnson', hier zeggen ze 'Hilde DJeeeeeeensen'. Het accent is wat scherper, het Australische accent is wat 'ronder'. Ook is er een duidelijk verschil te horen per regio. Zo zijn de Kiwi's in het zuiden moeilijker te verstaan, bijv. fish is daar fash of fush en six wordt sex. Jullie snappen wel dat ik met mijn oren stond te klapperen toen iemand tegen mij zei: "I'VE MADE DINNER FOR SEX, SO IF YOU WANNA JOIN... WAAATTT???:D. Ik vind het accent van de Australiers leuker dan van de Kiwi's. Maar gelukkig ook hier geldt: overal wordt ik met 'love' of 'my dear' aangesproken;).

Minder was dat ik aan het begin van de week een aantal dagen ziek in een hostel op bed heb gelegen (ziek zijn en in je eentje reizen is niet zo'n fijne combinatie). Al helemaal niet cool om 8 andere mensen wakker te houden met braakgeluiden... Dan merk je trouwens wel dat veel mensen alleen reizen en een hostel als een soort community functioneert, aangezien er elk uur een kopje thee en een beschuitje naast mijn bed stond en iemand zelfs m'n kots elke keer heeft opgeruimd! (De bungeejump was trouwens een goede test om te kijken of mijn maag weer op orde was;)).

Op dit moment reis ik voor een aantal dagen samen met een stel wat een auto gehuurd heeft. Heerlijk, weer autorijden!

liefs, Hilde


We lived an adventure. Love in the Summer. Followed the sun till night. Reminiscing other times of life.
We are the people / Empire of the Sun