Goodbye Samoa, New Zealand and Australia...
Door: hildeoverdegrens
Blijf op de hoogte en volg Hilde
05 Maart 2011 | Taiwan, Taipei
Ik wil beginnen met jullie te bedanken voor alle reacties/mailtjes/facebook- en hyvesberichtjes/belletjes/skypegesprekken/smsjes en ga zo maar door. Erg leuk om te merken dat er zoveel mensen meeleven! Dank daarvoor.
Afgelopen week was een behoorlijk 'heen en weer gevlieg'. Drie vluchten in vijf dagen. Apia - Auckland, Auckland - Sydney en Sydney - Taipei.
Het vertrek uit Samoa ging niet zonder slag of stoot. Bij het inchecken checkten de medewerkers van het vliegveld al mijn tickets, tot aan mijn ticket naar Amsterdam toe (volgens mij waren ze bang dat ik ergens illegaal zou blijven...). En aangezien al mijn tickets met verschillende vliegmaatschappijen zijn, was dat een heel gedoe. Ook geloofden ze niet dat ik een ticket uit Australie had, maar aangezien dat een e-ticket is staat die op mijn e-mail. (JAAA, IK HEB ECHT EEN TICKET. DIE STAAT OP MIJN MAIL, ZOIETS NOEMEN ZE EEN E-TICKET. IN WELK JAAR LEVEN JULLIE??!!) Moeilijk, moeilijk. Ik werd in een apart hok geplaatst en begon al aardig te stressen. Uiteindelijk kwam er een supervisor aan te pas en was ik gelukkig drie kwartier later door de douane heen. Gelukkig werd ik niet op bolletjes gecontroleerd;).
Deze week stond in het teken van 'gedumpt worden door je hostel...'. Eerst belde mijn hostel in Nieuw-Zeeland af, ivm de aardbeving hadden ze toch geen plek voor mij. Gelukkig kon ik bij een oude polderkennis in huis slapen! De volgende dag bleek mijn reservering voor een hostel in Australie niet goed doorgekomen te zijn. Sta je dan op zaterdagavond om 22 uur zonder hostel. Uiteindelijk, na een eindje lopen met een te zware backpack, toch nog (een veel te duur) hostel gevonden. Het kan niet altijd feest zijn.
Ook was het een week van afscheid nemen. Afscheid van Samoa, afscheid van Nieuw-Zeeland en vooral afscheid nemen van Australie. Vooral de laatste dagen in Sydney waren ontzettend leuk en tegelijk gek, de stad waar mijn reis begon. Ik heb nog met een aantal mensen afgesproken om afscheid te nemen. Ook de laatste dingen geregeld ivm het opzeggen van mijn bankrekening en dingen rondom mijn Australische sofinummer. Australie is een beetje mijn land geworden, ik voel mij thuis in dit land. Het voelde ook erg dubbel toen ik in het vliegtuig naar Taiwan zat. De vlucht van 9 uur was leuk, ik zat toevallig naast een jongen die ik ken via het surfen. De rijstburgers als ontbijt waren wat minder (tja, het blijft toch China Airlines)... Ik zal het maar houden op een nieuwe culturele ervaring;).
Hoewel ik nog 2,5 maand heb om te reizen, ben ik eigenlijk al op de terugweg. Ik kan alleen nog maar dichter bij huis komen. En als ik mijn ticket niet had omgeboekt, was ik nu al thuis geweest... Best een gek idee.
En nu in Taiwan. Het land van tempels, Chinees eten, veel scooters en mondkapjes tegen de smog. De grootste opgave was om mijn hostel te vinden... Dat was een hele uitdaging, aangezien alles in het Chinees aangegeven is en bijna niemand Engels spreekt of leest. En aangezien mijn Chinees net zo goed is als dat van jullie kosten zelfs de simpelste dingen, zoals boodschappen doen, de weg vinden, op het juiste perron belanden of een busticket boeken veel tijd en energie. Maar wat is het hier gaaf! Alleen tijdens een wandeling door de stad kijk ik mijn ogen uit. Zo'n andere cultuur en zoveel te zien! De gebouwen, de tempels, de kleine straatjes met kraampjes, the nightmarkets, enz. enz.
Gisteren ben ik met de bus naar Koahsiung gegaan (een busreis van vijf uur naar het zuiden). Drie keer overstappen was best wel spannend, aangezien ik echt geen flauw idee had waar ik heen moest. Op dit moment logeer ik bij de familie Chan Huang. Ik heb een uitnodiging gekregen van Kai, een Taiwanees die ik in de Outback heb leren kennen. Hij gaat mij hier rondleiden, op stap met een local! Het verblijf bij deze familie is een hele nieuwe ervaring, want ik leer hier veel over de cultuur en ze spreken geen Engels... Volgende keer zal ik jullie vertellen over mijn bizarre logeeravonturen!
liefs, Hilde
En de sterren van de Grote Beer keken juichend op ons neer
Zo mooi - Harrie Jekkers
Afgelopen week was een behoorlijk 'heen en weer gevlieg'. Drie vluchten in vijf dagen. Apia - Auckland, Auckland - Sydney en Sydney - Taipei.
Het vertrek uit Samoa ging niet zonder slag of stoot. Bij het inchecken checkten de medewerkers van het vliegveld al mijn tickets, tot aan mijn ticket naar Amsterdam toe (volgens mij waren ze bang dat ik ergens illegaal zou blijven...). En aangezien al mijn tickets met verschillende vliegmaatschappijen zijn, was dat een heel gedoe. Ook geloofden ze niet dat ik een ticket uit Australie had, maar aangezien dat een e-ticket is staat die op mijn e-mail. (JAAA, IK HEB ECHT EEN TICKET. DIE STAAT OP MIJN MAIL, ZOIETS NOEMEN ZE EEN E-TICKET. IN WELK JAAR LEVEN JULLIE??!!) Moeilijk, moeilijk. Ik werd in een apart hok geplaatst en begon al aardig te stressen. Uiteindelijk kwam er een supervisor aan te pas en was ik gelukkig drie kwartier later door de douane heen. Gelukkig werd ik niet op bolletjes gecontroleerd;).
Deze week stond in het teken van 'gedumpt worden door je hostel...'. Eerst belde mijn hostel in Nieuw-Zeeland af, ivm de aardbeving hadden ze toch geen plek voor mij. Gelukkig kon ik bij een oude polderkennis in huis slapen! De volgende dag bleek mijn reservering voor een hostel in Australie niet goed doorgekomen te zijn. Sta je dan op zaterdagavond om 22 uur zonder hostel. Uiteindelijk, na een eindje lopen met een te zware backpack, toch nog (een veel te duur) hostel gevonden. Het kan niet altijd feest zijn.
Ook was het een week van afscheid nemen. Afscheid van Samoa, afscheid van Nieuw-Zeeland en vooral afscheid nemen van Australie. Vooral de laatste dagen in Sydney waren ontzettend leuk en tegelijk gek, de stad waar mijn reis begon. Ik heb nog met een aantal mensen afgesproken om afscheid te nemen. Ook de laatste dingen geregeld ivm het opzeggen van mijn bankrekening en dingen rondom mijn Australische sofinummer. Australie is een beetje mijn land geworden, ik voel mij thuis in dit land. Het voelde ook erg dubbel toen ik in het vliegtuig naar Taiwan zat. De vlucht van 9 uur was leuk, ik zat toevallig naast een jongen die ik ken via het surfen. De rijstburgers als ontbijt waren wat minder (tja, het blijft toch China Airlines)... Ik zal het maar houden op een nieuwe culturele ervaring;).
Hoewel ik nog 2,5 maand heb om te reizen, ben ik eigenlijk al op de terugweg. Ik kan alleen nog maar dichter bij huis komen. En als ik mijn ticket niet had omgeboekt, was ik nu al thuis geweest... Best een gek idee.
En nu in Taiwan. Het land van tempels, Chinees eten, veel scooters en mondkapjes tegen de smog. De grootste opgave was om mijn hostel te vinden... Dat was een hele uitdaging, aangezien alles in het Chinees aangegeven is en bijna niemand Engels spreekt of leest. En aangezien mijn Chinees net zo goed is als dat van jullie kosten zelfs de simpelste dingen, zoals boodschappen doen, de weg vinden, op het juiste perron belanden of een busticket boeken veel tijd en energie. Maar wat is het hier gaaf! Alleen tijdens een wandeling door de stad kijk ik mijn ogen uit. Zo'n andere cultuur en zoveel te zien! De gebouwen, de tempels, de kleine straatjes met kraampjes, the nightmarkets, enz. enz.
Gisteren ben ik met de bus naar Koahsiung gegaan (een busreis van vijf uur naar het zuiden). Drie keer overstappen was best wel spannend, aangezien ik echt geen flauw idee had waar ik heen moest. Op dit moment logeer ik bij de familie Chan Huang. Ik heb een uitnodiging gekregen van Kai, een Taiwanees die ik in de Outback heb leren kennen. Hij gaat mij hier rondleiden, op stap met een local! Het verblijf bij deze familie is een hele nieuwe ervaring, want ik leer hier veel over de cultuur en ze spreken geen Engels... Volgende keer zal ik jullie vertellen over mijn bizarre logeeravonturen!
liefs, Hilde
En de sterren van de Grote Beer keken juichend op ons neer
Zo mooi - Harrie Jekkers
-
05 Maart 2011 - 12:43
Esther:
YES, de eerste! nu eerst snel je verhalen lezen.
liefs, Esther -
05 Maart 2011 - 12:50
Esther:
Wat een verhalen zeg. Geniet van de laatste maanden en dan kan jij vertellen hoe je echt chinees eten moet eten :)! En ook maar hopen dat je niet weer gedumpt wordt. Dat zou een beetje jammerig. zijn.
p.s. Ik heb je jurk gezien, hij is echt mooi! -
05 Maart 2011 - 12:53
Marinka:
Heeee, kijk nou! Zomaar twee familieleden van mij bij elkaar, terwijl zij zelf geen familie zijn. Het zou haast een raadsel kunnen zijn als 'ie niet zo makkelijk is, haha.
Gaaf Hilde. Echt gaaf wat jij allemaal doet en meemaakt! -
05 Maart 2011 - 12:54
Esther:
k'Zie dat net de foto's zijn geüpload. Lekker lelijk dit pinautomaten... durf je nog wel te pinnen? -
05 Maart 2011 - 13:56
Manon:
Mooi verhaal weer Hilde! Tot nu toe dus toch wel blij dat je naar Taiwan bent gegaan? Ik wil binnenkort weer even met je bellen... Op welk nummer kan ik je bereiken? Of is skypen makkelijker...
Liefs Manon -
05 Maart 2011 - 14:06
Astrid:
Bij je logeeradres spreken ze geen Engels; communiceren met stokjes dan?
Ik vind het heel bijzonder wat jij allemaal doet!
Geniet er nog een poosje van. -
05 Maart 2011 - 16:57
Maryline:
Heee lieve Hilde!!
Heerlijk om weer een verhaal van je te lezen!! Wat moet het geweldig zijn! We hebben zin je weer over 2,5 maand te zien, want we missen je!!
LIEFSS xxx -
06 Maart 2011 - 00:39
Sharon:
ha lieve hilde!!
Ziet er al weer mooi uit hoor de foto's. Je verhalen hadden we voor een deel al live gehoord, maar leuk ook om ze te lezen. Heel veel plezier daar en geniet van je lokale gids en de cultuur! Spreken elkaar weer over 3 maanden of zo?!? hahahah
groetjes Sharon -
06 Maart 2011 - 09:01
Sacha:
eeey
net ff je verhaaltje gelezen, gewoon al op de terug weg dat is wel een gek idee.... Voor mij komt het ook steeds dichterbij. Nog 3 weken in NZ het is echt gaaf hier, we doen echt een hoop zoals je hebt gelezen:) dan nog een maandje terug naar ozzie land en dan ga ik naar huis vlieg de 30ste....
Jij nog veel plezier met je laatste stuk -
06 Maart 2011 - 13:40
Fam. V.d. Kolk:
hoi hilde,
vorige week had ik iets van kom maar naar huis, veel te gevaarlijk daar. maar nu denk ik weer geniet er nog maar even van. het kan nu nog. en hmm..... dichter bij huis?! nou ja 't is maar hoe je het bekijkt. en dan nog dit: heb jij geen talenknobbel? da's dan wel lastig! maar 't is wel leuk om jouw verhalen te lezen en te bekijken.
HEEL VEEL plezier en pas goed op je zelf.
groet, tante rienke en de rest -
06 Maart 2011 - 15:25
Marianne:
wow! wat een leuk verhaal! :) nog maar een paar weken en dan zien we je weer! geniet er lekker van meid! binnenkort ff bellen? heb je nu een ander nummer? liefs -
06 Maart 2011 - 16:09
Lina:
Hoi Hilde,
Kun je ook lezen of de restaurants "'de lange muur of Happy Garden"" heten?
eten ze ook met stokjes? Ik kan het inmiddels wel ( nou ja bijna).
Succes met de rijstkoeken, lust je nog wel Bildtstar als je terugkomt?
groetjes van "'thuis"". -
06 Maart 2011 - 18:42
Rosalie:
Hey meis, wat zijn je verhalen toch kort! Wil elke keer verder lezen, zo leuk om te lezen. Gaaf Taiwan, idd lastig dat de communicatie wat minder is. Maar ik weet wel dat jij je red, topwijfie!
Liefs Roos -
07 Maart 2011 - 06:21
Gerard:
Leuk om zo weer even wat je te lezen, kijk er nu al naar uit als je weer terug bent. -
07 Maart 2011 - 08:06
Marianne:
al weer een stapje verder maar ook een stukje dichter bij huis. nou, zo ziet het er niet uit hoor, het lijkt nog lang niet op de polder. Nu kun je goed oefenen om je met handen en voeten verstaanbaar te maken. Geniet maar lekker van dit bijzondere land. Dikke knuf van mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley